Η διάγνωση του Αυτισμού μπορεί να γίνει μεν μόνο από έναν ειδικό, καλό είναι, όμως, ένας γονέας και όχι μόνο να γνωρίζει τα βασικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής έτσι ώστε να γίνει καλύτερος παρατηρητής της συμπεριφοράς του παιδιού του και ίσως και ενός παιδιού του περιβάλλοντός του.
1. Διαταραχή της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, της κοινωνικότητας
Στις πλέον τυπικές μορφές η απομόνωση και η αδιαφορία για τους άλλους ανθρώπους και ιδιαίτερα για τα άλλα παιδιά είναι μία πολύ συνηθισμένη εικόνα. Ακόμη και αν υπάρξει, όμως, επικοινωνία, αυτή πραγματοποιείται μόνο για την κάλυψη των βασικών του αναγκών.
Ορισμένα παιδιά δέχονται την προσέγγιση άλλου ατόμου και δείχνουν ευχαρίστηση από την συνεύρεση μαζί του, αλλά δεν παίρνουν πρωτοβουλία για την αλληλεπίδραση αυτή επειδή πολύ απλά δε γνωρίζουν τον τρόπο ή προσεγγίζουν με άλλο ακατάλληλο κοινωνικά τρόπο.
2. Διαταραχή της επικοινωνίας
Τα παιδιά με Αυτισμό αντιμετωπίζουν έντονες δυσκολίες στην κατανόηση αλλά και στη χρήση κάθε μορφής επικοινωνίας, λεκτικής και μη λεκτικής, όπως χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου, στάσεις σώματος και τόνο φωνής. Η επικοινωνία τους είναι πολύ περιορισμένη και συγκεκριμένη επειδή τα ενδιαφέροντά τους είναι πολύ περιορισμένα. Για το λόγο αυτό παρατηρούμε και την απουσία λόγου, τη χρήση περιορισμένου λεξιλογίου ή ηχολαλία, την επανάληψη δηλαδή μιας λέξης ή μιας φράσης σε άσχετους ή ακόμη και σε κατάλληλους χρόνους, στοιχείο που είναι πολύ θετικό καθότι υποδεικνύει την έναρξη της γλωσσικής ανάπτυξης (π.χ. ερώτηση: "θέλεις φούσκες;" απάντηση: "θέλεις φούσκες;").
Τα παιδιά αυτά, λοιπόν, δε σημαίνει ότι δεν έχουν ή ότι δε μπορούν να αναπτύξουν το λόγο, αλλά ότι δεν έχουν το κίνητρο για να το κάνουν καθώς δε γνωρίζουν το ωραίο συναίσθημα του να είσαι με άλλους ανθρώπους!
3. Απουσία ή μειωμένη φαντασία
Αυτό που χαρακτηρίζει τα παιδιά με Αυτισμό, άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο, είναι η απουσία ή η μειωμένη ευελιξία της σκέψης, καθώς πολλές φορές παρατηρούμε "τελετουργικές" συμπεριφορές.
Ένας πολύ εύκολος τρόπος να παρατηρήσουμε κάτι τέτοιο ή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τα παιδιά με Αυτισμό έχουν την ανάγκη της επανάληψης μιας σειράς ενεργειών στο παιχνίδι τους χωρίς να το εμπλουτίζουν με φαντασία.
Είναι πολύ σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο με το παιδί και να αναγνωρίζουμε τέτοιου είδους συμπεριφορές σε όσο πιο μικρή ηλικία γίνεται, αφού μειώνουμε τις πιθανότητες εδραιοποίησής τους και αυξάνουμε τις πιθανότητες κατανόησης των αναγκών και της προσωπικότητας του, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την εύρεση της μεθόδου που χρειάζεται για να βοηθηθεί. Η επίσκεψη σε έναν ειδικό στο στάδιο αυτό είναι καθοριστικής σημασίας και για το παιδί αλλά και για τους γονείς.
Σταμπουλάκη Χριστίνα
Λογοθεραπεύτρια
Μέλος του Συλλόγου Λογοπαθολόγων Λογοθεραπευτών Ελλάδος
xristinastamboulaki@gmail.com
fb: https://www.facebook.com/logospaiditherapeia
fb: https://www.facebook.com/logospaiditherapeia
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου